Συμπληρώνονται φέτος 60 χρόνια από το θάνατο της κορυφαίας Γαλλίδας ερμηνεύτριας Εντίθ Πιάφ, η οποία έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα, στις 10 Οκτωβρίου 1963. Το ”σπουργιτάκι της Γαλλίας” όπως χαρακτηρίστηκε η Πιάφ, γεννήθηκε το 1915 και έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια. Στα εννιά της η Πιάφ άρχισε να τραγουδάει στους δρόμους όπου και συνέχισε να ερμηνεύει διάφορα τραγούδια ώσπου την ανακάλυψε ο διευθυντής του πιο κομψού παρισινού καμπαρέ στα Ηλύσια Πεδία και της κυκλοφόρησε τον πρώτο δίσκο το 1935.
Η Εντίθ Πιάφ σύντομα έγινε η πιο δημοφιλής ερμηνεύτρια της Γαλλίας ενώ έκανε και διεθνή καριέρα με περιοδείες σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, τις Η.Π.Α. και τη Νότια Αμερική μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, άλλωστε ο Μπορίς Βιάν είχε πει για εκείνη πως ”θα είχε επιτυχία ακόμα και αν τραγουδούσε τον τηλεφωνικό κατάλογο.” Σημαντική στιγμή για την ίδια ήταν και η εμφάνισή της στο θρυλικό θεάτρο Ολυμπιά στο Παρίσι το 1955. Έζησε μια ταραγμένη προσωπική ζωή με πολλούς έρωτες και εξαρτήσεις και έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 48 ετών, αφήνοντας πίσω σπουδαία τραγούδια που παραμένουν διαχρονικά.
Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει ένα αφιέρωμα στην Πιάφ όπως προβλήθηκε στο πλαίσιο της εκπομπής ”Συνεικόνες” παραγωγής 1993.
ΣΥΝΕΙΚΟΝΕΣ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΙΘ ΠΙΑΦ
Η εκπομπή της ΕΤ-1 ”Συνεικόνες” είναι ένα πολιτιστικό τηλεοπτικό περιοδικό που παρουσιάζει τα πολιτιστικά δρώμενα, που πραγματοποιούνται στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Στο συγκεκριμένο απόσπασμα προβάλλεται ένα αφιέρωμα στην Εντίθ Πιάφ με αφορμή την συμπλήρωση 30 χρόνων από το θάνατό της. Αρχικά, επιχειρείται μια αποτίμηση στο ταλέντο και τον τρόπο ερμηνείας της. Ακόμη, γίνεται σύντομη αναφορά στη θυελλώδη ζωή της και στον ρόλο που έπαιξε ο έρωτας σε αυτή. Διαβάζονται επίσης και οι σημειώσεις που είχε γράψει για εκείνη ο θεατρικός συγγραφέας και φίλος της Ζακ Κοκτώ. Το αφιέρωμα επιμελήθηκε και αφηγήθηκε η Αθηνά Σωτηροπούλου.
Κατά τη διάρκεια του αφιερώματος προβάλλεται σπάνιο αρχειακό οπτικοακουστικό υλικό από εμφανίσεις της στη Γαλλία, πρωτοσέλιδα του γαλλικού τύπου με την αναγγελία του θανάτου της καθώς και πλάνα από την κηδεία της στο Παρίσι.
Έτος παραγωγής: 1993
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καψωμένος
Καλλιτεχνικός σύμβουλος: Αλέξης Κωστάλας
Συντονισμός παραγωγής: Γιώργος Δάμπασης