Ο Φιλοποίμην Φίνος ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες παραγωγούς κινηματογραφικών ταινιών κατά την περίοδο 1950-1970, ο οποίος παρουσίασε περισσότερες από 175 ταινίες στο ελληνικό κινηματογραφικό κοινό. Γεννήθηκε στην Τιθορέα το 1908 και ο πατέρας του, αν και γιατρός στο επάγγελμα, δραστηριοποιήθηκε στην κινηματογραφική επιχειρηματικότητα και του ανήκε ο θερινός κινηματογράφος Αλκαζάρ, από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους της εποχής του στην Αθήνα. Εκεί ο Φίνος ήρθε σε επαφή με τον κινηματογράφο και τα τεχνικά του μέσα, τα οποία τον γοήτευσαν από παιδί. Γυρίζει την πρώτη του ταινία το 1938 «Το Τραγούδι του Χωρισμού», με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τη Λήδα Μιράντα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους και τον ίδιο να σκηνοθετεί για πρώτη και τελευταία φορά. Κατά τη διάρκεια του Ελληνο-ιταλικού πολέμου υπηρετεί στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, σε συνεργείο κινηματογραφικών λήψεων στο Αλβανικό Μέτωπο για τα «Επίκαιρα» της εποχής, ενώ αργότερα τραβάει πλάνα ντοκουμέντα από την περίοδο της κατοχής στην Αθήνα. Οι Γερμανοί κατακτητές θα κατασχέσουν το μεγαλύτερο μέρος από αυτό το κινηματογραφικό υλικό και το 1944 θα εκτελέσουν τον πατέρα του με την κατηγορία της συνεργασίας με την Αντίσταση. Ο Φίνος την ίδια περίοδο και συγκεκριμένα το 1943 θα ιδρύσει την εταιρεία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ στην οδό Στουρνάρα και το 1957 θα την μεταφέρει στην οδό Χίου 53. Η πρώτη ταινία της ΦΙΝΟΣ, «Η φωνή της καρδιάς», με πρωταγωνιστές τους Aιμίλιο Βεάκη, Αλέκο Λειβαδίτη, Λάμπρο Κωνσταντάρα, Δημήτρη Χορν και Καίτη Πάνου, έκανε πρεμιέρα στις 29 Μαρτίου 1943 στον κινηματογράφο Rex της Πανεπιστημίου. Η Finos Films συνδέθηκε άρρηκτα με την λεγόμενη «Χρυσή εποχή του Ελληνικού Κινηματογράφου», δηλαδή την περίοδο της ανόδου και επιτυχίας του Ελληνικού Εμπορικού Κινηματογράφου και με τα στούντιο του Φίνου ουσιαστικά η Ελλάδα αποκτά πρώτη φορά ολοκληρωμένη υποδομή κινηματογραφικής παραγωγής, ενώ από τις ταινίες του Φίνου δημιουργήθηκαν και αναδείχθηκαν μερικοί από τους δημοφιλέστερους κινηματογραφικούς αστέρες του ελληνικού κινηματογράφου. Ο Φιλοποίμην Φίνος το μεγαλύτερο μέρος των εισπράξεων από τις επιτυχίες των ταινιών του το επένδυε στις επόμενες κινηματογραφικές παραγωγές του και όσοι τον γνώριζαν υπογράμμιζαν την εργατικότητα και την αφοσίωση στη δουλειά του, ενώ σπάνια έκανε δημόσιες εμφανίσεις. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Φ. Φίνος στήριξε πολλούς Έλληνες σκηνοθέτες των οποίων το έργο θεωρείται ιδιαιτέρως σημαντικό και κατατάσσεται στον ποιοτικό Ελληνικό κινηματογράφο, όπως ο Νίκος Κούνδουρος και άλλοι οι οποίοι καθιερώθηκαν ως εκπρόσωποι του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου. Στο ενεργητικό του Φίνου περιλαμβάνονται ταινίες, πολλές από τις οποίες θεωρούνται κλασσικές, όπως «Η Αγνή του λιμανιού» (1952), «Η Αλίκη στο Ναυτικό» (1961), «Μανταλένα» (1960), «Οι κυρίες της αυλής» (1966), «Στεφανία» (1966), «Λατέρνα, φτώχια και γαρύφαλλο» (1957), «Η θεία από το Σικάγο» (1957), για να αναφέρουμε μόνο μερικές εξ’ αυτών. Το Αρχείο της ΕΡΤ με αφορμή την επέτειο 45 ετών από την ημέρα που ο Φιλοποίμην Φίνος έφυγε από τη ζωή, στις 26 Ιανουαρίου 1977, παρουσιάζει την εκπομπή:
ΟΙ ΡΕΠΟΡΤΕΡΣ
ΦΙΛΟΠΟΙΜΗΝ ΦΙΝΟΣ
(video)
Πρόκειται για μια σπάνια τηλεοπτική συνέντευξη του σημαντικού κινηματογραφικού παραγωγού Φ. Φίνου, από το 1975, στο δημοσιογράφο Δημήτρη Λυμπερόπουλο και στο φακό του ΕΙΡΤ. Ο Φίνος, μεταξύ άλλων, αναφέρεται και στην αναγκαιότητα της ενασχόλησής του με την τηλεόραση, μεγάλη αντίπαλο του κινηματογράφου την εποχή εκείνη στην Ελλάδα και τη σχεδιαζόμενη συνεργασία του στούντιο ΦΙΝΟΣ με το στούντιο ΑΤΑ για τηλεοπτικές παραγωγές. Σχολιάζει την κατάσταση των κινηματογραφικών παραγωγών στην Ελλάδα, εξηγεί ότι παρακολουθεί τις παραγωγές της ελληνικής τηλεόρασης και αποτιμά την τεχνική αρτιότητά τους και το περιεχόμενο που παρουσιάζουν. Μιλάει για τη συνεργασία του στούντιο ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ με σκηνοθέτες καλλιτεχνικών ταινιών, ειδικά στα πρώτα τους βήματα υποστηρίζοντας την ολοκλήρωση των ταινιών τους και αναφέρεται επίσης σε συγκεκριμένες παραγωγές ταινιών όπως εκείνες του Νίκου Κούνδουρου. Εξηγεί τους όρους με τους οποίους αξιολογείται μία ταινία ως εμπορική επιτυχία και υπογραμμίζει τη σημασία που είχε στις δεκαετίες του 1950 και 1960 η α’ και β’ προβολή για τα εισιτήρια που έκοβαν οι ταινίες. Μιλάει επίσης για τους ηθοποιούς του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, ενώ προς το τέλος της συνέντευξης εμφανίζεται και ο ηθοποιός Θανάσης Βέγγος ο οποίος μιλάει με συγκίνηση για τη βοήθεια και τη στήριξη του Φίνου προς τον ίδιο.
Δημοσιογραφική επιμέλεια: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
Έτος παραγωγής: 1975
Πρώτη τηλεοπτική προβολή: 3/10/1975
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr