Η μεγάλη θεατρίνα Μαίρη Αρώνη, έφυγε από τη ζωή στις 16 Ιουλίου 1992. Γόνος αστικής οικογένειας, στράφηκε από νωρίς στην τέχνη του θεάτρου και υπηρέτησε επί πέντε δεκαετίες τη σκηνή συνεργαζόμενη με το ελεύθερο θέατρο αλλά και με την κρατική σκηνή. Ηθοποιός με βαθιά καλλιέργεια και παιδεία, στην πολύχρονη και επιτυχημένη θεατρική πορεία της που ξεκίνησε από τα μέσα της δεκαετίας του ’30, ερμήνευσε σπουδαίους ρόλους του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου. Παράλληλα, υπήρξε αγαπητή δασκάλα καθώς για 25 περίπου χρόνια δίδαξε την υποκριτική τέχνη στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Για τη συνεισφορά της στο θέατρο τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών.
Το Αρχείο της ΕΡΤ θυμάται την εκλεκτή πρωταγωνίστρια σε μια σπουδαία θεατρική ερμηνεία, στο ρόλο της Σεραφίνας στο έργο «Τριαντάφυλλο στο Στήθος» του Τενεσί Ουίλιαμς, που υπήρξε μεγάλη επιτυχία της στο θέατρο. Η παράσταση ανέβηκε το 1971 από τον θίασο του Εθνικού και προβλήθηκε από την τηλεόραση του ΕΙΡΤ τον Απρίλιο του 1975.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΘΕΑΤΡΟ
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ
(video)
Η σειρά «Παγκόσμιο Θέατρο» παρουσιάζει το έργο του Αμερικανού συγγραφέα Τενεσί Ουίλιαμς (1911-1983) «Τριαντάφυλλο στο Στήθος» (1950) σε θεατρική σκηνοθεσία Στέλιου Παπαδάκη και τηλεσκηνοθεσία Σταμάτη Χονδρογιάννη. Η μετάφραση είναι της Καίτης Ασπρέα-Σαγιά, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Ιωάννας Παπαντωνίου. Στο ρόλο της Σεραφίνας ντέλε Ρόζε εμφανίζεται η Μαίρη Αρώνη και του Αλβάρο ο Βασίλης Κανάκης. Πρόκειται για μεταφορά στην τηλεόραση της παραγωγής του Εθνικού Θεάτρου (1971, σκηνοθεσία Αλέξης Σολομός).
Η τηλεοπτική σειρά «Παγκόσμιο θέατρο» εντάχθηκε στο πρόγραμμα του ΕΙΡΤ επί καλλιτεχνικής διευθύνσεως Αλέξη Σολομού (1974-75) με σκοπό να προβάλλει ελληνικές και ξένες θεατρικές παραγωγές έργων του παγκόσμιου ρεπερτορίου. Η σειρά εγκαινιάστηκε με τη συγκεκριμένη παράσταση η τηλεοπτική προσαρμογή της οποίας ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη θεατρική δουλειά της Μαίρης Αρώνη για τη μικρή οθόνη.
Το «Τριαντάφυλλο στο Στήθος» είναι ένα από τα ωραιότερα και αντιπροσωπευτικότερα έργα του Αμερικανού δραματουργού. Πρωτοπαίχτηκε στο Σικάγο το 1950 και στη Νέα Υόρκη το 1951. Στην Αθήνα το 1956 από το «Θέατρο Τέχνης» και το 1971 από το Εθνικό Θέατρο.
Η Σεραφίνα ντελε Ρόζε, μια θερμόαιμη και θρησκόληπτη Σικελή μοδίστρα, ζει στον αμερικανικό νότο με την εξιδανικευμένη ανάμνηση του χαμένου συζύγου της Ροζάριο. Πεισματικά απομονωμένη η ίδια, υποχρεώνει και την έφηβη κόρη της Ρόζα να ζει με τον ίδιο τρόπο. Η εμμονή στο παρελθόν και η θρησκοληψία της θα καμφθούν όταν μάθει ότι ο Ροζάριο, που δεν ήταν παρά ένας απλός οδηγός φορτηγού και λαθρέμπορος, την απατούσε. Τότε θα αφήσει το πάθος που συναντά στο πρόσωπο ενός άλλου άντρα, να ξαναμπεί στη ζωή της και θα σπρώξει την καταπιεσμένη Ρόζα στον αγαπημένο της. Σε δημοσίευμα του 1971 σύμφωνα με τη μεταφράστρια Καίτη Ασπρέα «είναι το δράμα μιας μεσογειακής γυναίκας που δεν μπορεί να υποφέρει ότι ο άνδρας της την έχει απατήσεις και αποφασίζει να τον εκδικηθεί μετά τον θάνατό του» και ότι το έργο δονείται από έντονο πάθος της ζωής.
Πρωταγωνιστούν επίσης: Βασίλης Κανάκης (Αλβάρο), Παντελής Ζερβός (Πάστορας), Ελένη Ζαφειρίου (Στρέγκα), Τζόλυ Γαρμπή (Ασούντα), Φωτεινή Μανέτα (Ρόζα), Τάκης Βουλαλάς (ναύτης), Κάκια Παναγιώτου (Φλόρα), Πίτσα Καπιτσινέα (Μις Γιορκ), Τζέση Παπουτσή κ.ά.
Προβλήθηκε από την τηλεόραση του ΕΙΡΤ στις 21 Απριλίου 1975.
Έτος παραγωγής: 1975
Διάρκεια: 1 ώρα και 56 λεπτά
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr