Ο Μάριος Πλωρίτης δημοσιογράφος, συγγραφέας, κριτικός, μεταφραστής και δάσκαλος του θεάτρου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 29 Δεκεμβρίου 2006, υπήρξε ένας κατεξοχήν άνθρωπος του πολιτισμού και της παιδείας και μια μεγάλη πνευματική προσωπικότητα.
Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1919. Ήταν πτυχιούχος της Νομικής και των Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θεατρικές σπουδές στην Αγγλία, Γαλλία και τις ΗΠΑ. Διετέλεσε κριτικός του θεάτρου και του κινηματογράφου στην εφημερίδα Ελευθερία (1945-1965) και καθηγητής της Ιστορίας Θεάτρου στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης (1956-1967). Σκηνοθέτησε σε διάφορους αθηναϊκούς θιάσους αρκετά θεατρικά έργα, κυρίως την περίοδο 1952-1962. Το μεταφραστικό και κριτικό έργο του είναι σημαντικό, καθώς έχει γνωρίσει στο ελληνικό κοινό έξοχες μεταφράσεις 140 περίπου θεατρικών έργων των πιο γνωστών θεατρικών συγγραφέων (Ίψεν, Πιραντέλο, Τσέχωφ, Μπρεχτ, Γκολντόνι, Στρίνμπεργκ, Ο΄Νήλ, Μπέκετ, Τένεσυ Γουίλιαμς, Άρθουρ Μίλλερ, κλπ ) ενώ έχει γράψει και αρκετά βιβλία. Υπήρξε ακόμη διευθυντής στο Θεατρικό Τμήμα του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας(1952-1967).
Την προσφορά του στην ελληνική θεατρική παιδεία δείχνει και το επιστημονικό ιστοριογραφικό του έργο το οποίο αποδεικνύει πόσο βαθύς γνώστης ήταν των θεατρικών πραγμάτων. Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει την εκπομπή «Περι-διαβάζοντας» η οποία έχει καταγράψει τον Μάριο Πλωρίτη να μιλάει για το θέατρο στους Βυζαντινούς χρόνους, με αφορμή το βιβλίο του «Το θέατρο στο Βυζάντιο» που είχε κυκλοφορήσει τον Μάρτιο του 1999 και ήταν καρπός πολύχρονης προσωπικής έρευνας.
ΠΕΡΙ-ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ
(video)
Σειρά εκπομπών πολιτιστικού περιεχομένου, “μια περιήγηση στον χώρο των εικονογραφημένων εκδόσεων”. Το επεισόδιο αυτό είναι αφιερωμένο στο βιβλίο του Μάριου Πλωρίτη με τίτλο «Το Θέατρο στο Βυζάντιο» που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1999 από τις εκδόσεις Καστανιώτη, στο οποίο διερευνώνται οι καταβολές και οι αιτίες διαμόρφωσης της θεατρικής έκφρασης στους βυζαντινούς χρόνους. Ο Μάριος Πλωρίτης μιλάει για το θέατρο και τις μορφές του στο Βυζάντιο εξηγώντας τα αίτια της θεατρικής παρακμής κατά την περίοδο αυτή. Αναφέρεται στο λαϊκό θέατρο (μιμοθέατρο), τα λαϊκά θεάματα και το θεατρικό επάγγελμα την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και στις ιστορικές πηγές πληροφοριών για το συγκεκριμένο θέμα, τονίζοντας ωστόσο την έλλειψη των πηγών. Γίνεται αναφορά, επιπλέον, στην επαμφοτερίζουσα στάση του Κράτους και την αντίστοιχη αφοριστική της Εκκλησίας απέναντι στη μιμική τέχνη. Εδώ, παραθέτει μαρτυρίες των Πατέρων της Εκκλησίας που συμβούλευαν αποτρεπτικά σε σχέση με το θέατρο. Από την άλλη, συναντά κανείς εγκωμιαστικά κείμενα λογίων της εποχής για καλλιτέχνες.
Επίσης, κάνει μνεία στο θρησκευτικό θέατρο στο Βυζάντιο, στα λειτουργικά δράματα και τα θέματά τους, καθώς και τα αντίστοιχα δρώμενα στη Δύση, κάνοντας λόγο και για κάποια λειτουργικά δρώμενα που επιβίωσαν ως σήμερα όπως η τελετή του Ιερού Νιπτήρα στην Πάτμο ή το Άρατε Πύλας. Κείμενα με θρησκευτικό περιεχόμενο που έχουν διασωθεί όπως «Χριστός Πάσχων» που αποτελείται από συρραφή κειμένων.
Στη συνέχεια αναφέρεται στο κείμενο «Διδασκαλία των Παθών του Χριστού», το οποίο παραθέτει στο βιβλίο του. Πρόκειται για κυπριακό χειρόγραφο που περιέχει σκηνοθετικές οδηγίες για την αναπαράσταση του Πάθους, που ανακάλυψε και δημοσίευσε το 1916 ο Σπυρίδων Λάμπρος και που γράφτηκε στα μεσαιωνικά χρόνια των Σταυροφοριών, όταν το νησί ήταν υπό την κυριαρχία των Γάλλων Λουζινιάν. Τέλος, ο συγγραφέας δεν παραλείπει να μιλήσει για τα κίνητρα ενασχόλησής του με το βυζαντινό θέατρο.
Στην εκπομπή προβάλλεται απόσπασμα από την ταινία του Σεργκεί Αιζεστάιν «Ιβάν ο Τρομέρός» (1946) καθώς και στιγμιότυπο με την Εύα Κοταμανίδου από παρουσίαση του βυζαντινού δράματος «Χριστός Πάσχων».
Έτος παραγωγής: 1999
Σενάριο-σκηνοθεσία: Γιώργος Μ. Δάμπασης
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr