Ο σπουδαίος ηθοποιός Μίμης Φωτόπουλος γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1913 στη Ζάτουνα της Γορτυνίας και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και τη Σχολή του Μιχάλη Κουνελάκη. Συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους και όλα τα μεγάλα ονόματα των συναδέλφων του, με κορυφαία το Θέατρο Τέχνης και το Εθνικό.
Στη διάρκεια της Κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση στις τάξεις του ΕΑΜ. Στα Δεκεμβριανά, όμηρος των Άγγλων εκτοπίστηκε στο στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα ως το Μάρτιο του 1945. Το 1953 δημιούργησε τον δικό του θίασο και περιόδευσε σε Κύπρο, Τουρκία, Αίγυπτο, Γερμανία. Υπηρέτησε επί 50 χρόνια το θέατρο παίζοντας μεγάλους ρόλους της κλασικής δραματουργίας σε έργα του Μολιέρου, του Τσέχοφ, του Γκόγκολ, του Ίψεν αλλά και σε κωμωδίες του Αριστοφάνη.Τιμήθηκε με τα παράσημα Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α΄ και Σταυρό του Αποστόλου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Σημαντική ήταν η συμμετοχή του στο “Βυσινόκηπο” του Τσέχοφ, στις “Αγριόπαπιες” του Ίψεν στο θέατρο Τέχνης κ.α.
Λαμπρή ήταν και η πορεία του στην κινηματογράφο. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση έγινε το 1948 στη «Μαντάμ Σουσού» του Τσιφόρου. Συμμετείχε σε πάνω από 100 ταινίες, σε δύο από τις οποίες είχε γράψει και το σενάριο. Από τις μεγάλες του επιτυχίες θεωρούνται οι ταινίες: «Ταξιδιώτης χωρίς αποσκευές», «Κάλπικη Λίρα», «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», «Το Σωφεράκι», «Ο γρουσούζης», «Ο Θόδωρος και το Δίκανο» κ.ά. Εμφανίστηκε, επίσης, και στην τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ «Ο θείος μας ο Μίμης» (1984). Πολύπλευρος καλλιτέχνης ο Μίμης Φωτόπουλος ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία. Έγραψε τέσσερις ποιητικές συλλογές, τρία βιβλία αυτοβιογραφικού χαρακτήρα και δύο θεατρικά έργα. Ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική και την ιδιότυπη τεχνική του κολάζ γραμματοσήμων. Πέθανε στις 29 Οκτωβρίου 1986.
Για τα 110 χρόνια από τη γέννηση του περίφημου κωμικού το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει το αφιέρωμα:
ΠΡΟΣΩΠΑ ΘΕΑΤΡΟΥ
ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
(video)
Σειρά αυτοβιογραφικών ντοκιμαντέρ όπου παρουσιάζονται προσωπικότητες του ελληνικού θεάτρου. Η συγκεκριμένη εκπομπή είναι αφιερωμένη στον ηθοποιό Μίμη Φωτόπουλο ο οποίος αυτοπαρουσιάζεται μέσα από διηγήσεις του για τη ζωή του και την καλλιτεχνική του πορεία.
Μιλά για τα πρώτα του καλλιτεχνικά ερεθίσματα όπως το θέατρο σκιών, τον Καραγκιόζη του Μόλα, τους κινηματογράφους της γειτονιάς με το πρόγραμμα που άλλαζε τρεις φορές την εβδομάδα, τις σπουδές του στην υποκριτική τέχνη. Το καλοκαίρι του 1933 πρωτόπαιξε στο θέατρο. Θυμάται τα μπουλούκια αλλά και το συνοικιακό κινηματογράφο Νανά της Βουλιαγμένης στην Κατοχή όπου έπαιζε ο ίδιος θέατρο. Μιλά για τον θίασο του μεγάλου κωμικού Βασίλη Αργυρόπουλου και τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε στα πρώτα του βήματα, για τη γνωριμία του με τον Κάρολο Κουν και τη συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης και για τη συμμετοχή του στον θίασο «Ενωμένοι καλλιτέχνες».
Αναφέρεται στο περίφημο «θα κάαθεσαι», την ατάκα που τον καθιέρωσε στην επιθεώρηση και στην πρώτη του κινηματογραφική επιτυχία «οι Γερμανοί ξανάρχονται» ταινία μέσα από την οποία καθιερώθηκε. Μιλά για τον κινηματογράφο και τις ταινίες που γύρισε, πάνω από 100 στον αριθμό.
Αφηγείται σταθμούς από τη θεατρική του πορεία, μιλά για τα έργα που ανέβασε, όντας θιασάρχης από το 1953, και για την προτίμησή του στις ελληνικές κωμωδίες. Ειδική μνεία κάνει στη συνεργασία του με τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Επίσης, στην ιδιότητά του ως σκηνοθέτη. Ο ίδιος εμφανίστηκε σε δεκάδες κωμωδίες και δραματικούς ρόλους. Μνημονεύει ρόλους σταθμούς στην καριέρα του όπου οι ερμηνείες του υπήρξαν χαρακτηριστικές στα έργα: «Κατά φαντασίαν ασθενής», «Ο καλός στρατιώτη Σβέικ» και «Δον Καμίλο».
Μιλά επίσης για την ιδιότητά του ως δασκάλου στη Δραματική Σχολή Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη, για τις πρόσφατες δουλειές του με νέους ηθοποιούς και εκφράζει τις απόψεις του για το θέατρο και τη σχέση θεατή και ηθοποιού. Μιλά τέλος για τα σχέδιά του και την οικογένειά του.
Περιγράφει το συγγραφικό του έργο και μιλά για την ενασχόλησή του με τη ζωγραφική, την ιδιότυπη τεχνική κολάζ από γραμματόσημα. Περιλαμβάνονται πλάνα με τον ίδιο την ώρα της δημιουργίας. Διαβάζει, επίσης, από το βιβλίο του «Ελ Ντάμπα» όπου περιγράφει τα γεγονότα από τη σύλληψή του στα Δεκεμβριανά από τους Άγγλους και από το βιβλίο του «Γράμματα σε έναν νέο ηθοποιό» (1983) που έγραφε εκείνη την περίοδο. Προβάλλεται κινηματογραφικό και φωτογραφικό υλικό.
Έτος παραγωγής: 1983
Σκηνοθεσία: Τάσος Μπουλμέτης
Επιμέλεια-παρουσίαση: Ν. Νικολάου, Χρ. Αυθίνος
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Ημερομηνία πρώτης προβολής: 17/4/1983
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr