Συμπληρώνονται σήμερα 30 χρόνια από τον θάνατο του Νικηφόρου Βρεττάκου, μιας από τις κορυφαίες μορφές της σύγχρονης ελληνικής ποίησης που έφυγε από τη ζωή στις 4 Αυγούστου 1991. Γεννήθηκε στο χωριό Κροκεές της Λακωνίας, πήρε μέρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο και στην Εθνική Αντίσταση. Στα Γράμματα εμφανίστηκε το 1929 με την ποιητική συλλογή “Κάτω από τις σκιές και φώτα”. Το 1956 δημοσίευσε τον συγκεντρωτικό τόμο «Τα ποιήματα 1929-1951», για τον οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Τον Φεβρουάριο του 1986 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Δηλωτικό της αξίας του συγγραφικού του έργου είναι ότι είχε προταθεί τέσσερις φορές για το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Δείτε από το Αρχείο της ΕΡΤ την εκπομπή:
ΔΙΑΛΟΓΟΙ
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ
(video)
Σειρά εκπομπών λόγου του Νίκου Δήμου στην ΕΡΤ-2 με προσκεκλημένους, προσωπικότητες από τον πολιτικό, πνευματικό και καλλιτεχνικό χώρο. Βασικά χαρακτηριστικά, ο απροσχεδίαστος πρόσωπο με πρόσωπο διάλογος και το άκρως απέριττο σκηνικό. Στη συγκεκριμένη εκπομπή της σειράς «Διάλογοι» ο Νίκος Δήμου συνομιλεί με τον ποιητή Νικηφόρο Βρεττάκο, φωτίζοντας πτυχές της προσωπικότητάς του και του ποιητικού του έργου.
Στο πρώτο μέρος, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το ζήτημα της κρίσης του πολιτισμού στον σύγχρονο κόσμο, τους πολέμους και την απειλή της υπέρμετρης τεχνολογικής προόδου εναντίον της ανθρωπότητας, με αφορμή την έντονη διαμαρτυρία στα ποιήματα του Βρεττάκου για την απανθρωποποίηση και τις πολιτικές του αναζητήσεις. Ο Ν. Βρεττάκος εκφράζει τους προβληματισμούς του για τη σύγχρονη εποχή ενώ εξηγεί τις έννοιες της αγάπης και της ειρήνης στις οποίες επικεντρώνεται η βαθιά ανθρωπιστική ποίησή του. Κατόπιν, αναλύονται ο ρόλος της Φύσης και τα φυσιολατρικά σύμβολα στο έργο του. Ο ποιητής αναφέρεται στη σχέση του με το βουνό του Ταΰγετου και εξηγεί πώς η αγάπη του για τη φύση συνδέεται με τα παιδικά του βιώματα. Κάνει αναφορά στην επίδραση που άσκησε πάνω του η προσωπικότητα του πατέρα του, Κωνσταντίνου Βρεττάκου, ενώ θυμάται τη φιγούρα της μητέρας του από τα παιδικά του χρόνια στην Πλούμιτσα Λακωνίας.
Ο Ν. Βρεττάκος μιλάει, ακόμη, για την οικονομική ανέχεια κατά την περίοδο εγκατάστασής του στην Αθήνα και τις περιστασιακές του δουλειές προκειμένου να επιβιώσει, για τα χρόνια της αυτοεξορίας του στην Ελβετία και την Ιταλία στη διάρκεια της Δικτατορίας, και την ασθένειά του, και για τον τρόπο που η συγκεκριμένη φάση της ζωής του αντανακλάται στο έργο του.
Στο τελευταίο μέρος, γίνεται λόγος για τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ποιητικού του έργου, τον επαναστατικό χαρακτήρα και τη μεταφυσική αγωνία της πρώτης περιόδου και για τον κοινωνικό προβληματισμό της μετέπειτα φάσης της ποίησής του, με άξονα τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισορροπία των κοινωνικών σχέσεων. Στις απόψεις του ποιητή για την τέχνη του, φανερώνεται η συνέπεια της στάσης ζωής του αναπόσπαστα συνδεδεμένης με την ποίησή του, απαλλαγμένης, σύμφωνα με τον ίδιο, από δογματισμούς.
Έτος παραγωγής: 1986
Σκηνοθεσία: Αντώνης Τέμπος
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr