Ο τραγουδιστής και συνθέτης Νίκος Γούναρης γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου 1915. Μεσουράνησε τη δεκαετία του ’50 στο ελληνικό πεντάγραμμο υπηρετώντας το ελαφρό τραγούδι. Αυτοδίδακτος ερμηνευτής, συνθέτης και στιχουργός έπαιζε εκπληκτική κιθάρα. Λίγο πριν από τον Πόλεμο πήγε στην Αθήνα και άρχισε να εμφανίζεται σε νυχτερινά κέντρα, ενώ τότε κυκλοφόρησε και τον πρώτο του δίσκο «Ήθελα να μουνα Αδάμ». Τα τραγούδια του και οι ερμηνείες του συνδέθηκαν με την Κατοχή και τα πρώτα χρόνια της Απελευθέρωσης. Μεγάλες επιτυχίες του υπήρξαν τα τραγούδια: «Σουσουράδα», «Αυτός ο άλλος», «Ποιος σε πήρε και μού ‘φυγες» , «Ένα βράδυ που ’βρεχε», «Σκαλί σκαλί θα κατεβώ», «Που να ‘σαι τώρα αγαπημένη» και «Άρχισαν τα όργανα». Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 πρωτοπήγε στην Αμερική και εμφανίστηκε σε διάφορα διάσημα κέντρα και αίθουσες συναυλιών, μεταξύ των οποίων και στο Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης. Έκανε περιοδείες από την Κύπρο ως την Αυστραλία. Παρά τις μακροπρόθεσμες απουσίες του στο εξωτερικό έμεινε εξαιρετικά λαοφιλής ως το τέλος. Έφυγε από τη ζωή πρόωρα το 1965 σε ηλικία μόλις 49 ετών.
Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει την εκπομπή:
ΝΙΚΟΣ ΓΟΥΝΑΡΗΣ – Ο ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Ένα αφιέρωμα στον μεγάλο τραγουδιστή και συνθέτη Νίκο Γούναρη (1915-1965), που γυρίστηκε το 1988, για τα 23 χρόνια από το θάνατό του σπουδαίου τροβαδούρου, εστιασμένο στην καλλιτεχνική του πορεία μέσα από μαρτυρίες ανθρώπων που τον γνώρισαν.
Για τον καλλιτέχνη και τον άνθρωπο Νίκο Γούναρη μιλούν οι συνοδοιπόροι του Φώτης Πολυμέρης και Τώνης Μαρούδας στην τελευταία του εμφάνιση. Επίσης, ο Μίμης Πλέσσας και ο Γιώργος Κατσαρός οι οποίοι θυμούνται τη συνεργασία στα πρώτα τους βήματα μαζί του και παίζουν μελωδίες από τα αθάνατα τραγούδια του Νίκου Γούναρη, στο πιάνο και το σαξόφωνο αντίστοιχα. Μιλούν επίσης, ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο στιχουργός Θάνος Σοφός, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Γούναρη σε μεγάλες επιτυχίες όπως «Σε είδα να κλαδεύεις», «Ο κόσμος άλλαξε», «Ας ήταν λίγο να μ’ αγαπούσες» κ.ά., ο στιχουργός και συγγενής του Γιάννης Αγγελής, η εγγονή του Βαλεντίνη Γούναρη, ο Κώστας Βενετσάνος, η Ρίκα Διαλυνά που θυμάται τη συνάντησή της με τον Γούναρη στην Αμερική, ο μουσικός Πάρδας που τον συνόδευε στις περιοδείες του και άλλοι φίλοι και συνεργάτες του.
Αφηγούνται περιστατικά που αναφέρονται τόσο στο εξαίρετο ταλέντο του ως μουσικού όσο και σε στοιχεία της προσωπικότητάς του όπως το ήθος και η ευγένεια, το ανεξάντλητο κέφι για ζωή και το χιούμορ του, η καλοσύνη του και η φιλανθρωπία του που εκδηλωνόταν μέσα από ειδικές χειρονομίες σε φίλους ή αγνώστους που είχαν ανάγκη. Επίσης, γίνεται ιδιαίτερος λόγος για τις περιοδείες του στην Αυστραλία και στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του ‘50 και την υποδοχή που του επιφύλασσαν οι ένθερμοι θαυμαστές του αλλά και για την αμεσότητά του με τον κόσμο όταν τραγουδούσε μπροστά σε πλήθος. Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία του Μίμη Πλέσσα όπου περιγράφει στιγμές από τη συναυλία που δόθηκε το 1953 στο Καλλιμάρμαρο για τους σεισμόπληκτους του Βόλου.
Τραγούδια του μας θυμίζουν οι Βίκυ Μοσχολιού, Τα Παιδιά από την Πάτρα, και ο Τώνης Μαρούδας που τραγουδά με την κιθάρα του «Ονειρεύτηκα για σένα μια ζωή» (στίχ. Παρασκευάς Μιχάλης).
Ακούγονται τα τραγούδια: «Γλυκά μου μάτια» (στιχ. Θάνος Σοφός), «Άρχισαν τα όργανα» (στίχ. Σουγιούλ/Σακελλάριος), «Ένα βράδυ που βρεχε» (στιχ. Σακελλάριος/Γιαννακόπουλος). Η Βίκυ Μοσχολιού τραγουδά «Όταν γελάς», στίχοι και μουσική Νίκος Γούναρης), «Που να’ σαι τώρα αγαπημένη» (στιχ. Κοφινιώτης).
Περιλαμβάνονται πλάνα από δρόμο στην Πλάκα που βρισκόταν το νυχτερινό κέντρο «Λουλούδια» όπου εμφανιζόταν ο Νίκος Γούναρης. Επίσης, στιγμιότυπα από ρεπορτάζ με δηλώσεις του απλού κόσμου για τον Γούναρη και τα αξέχαστα τραγούδια του. Περιλαμβάνονται ακόμη αποσπάσματα από ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του ’50 όπου εμφανίζεται και τραγουδά ο Νίκος Γούναρης.
Έτος παραγωγής: 1988
Σκηνοθεσία: Βασίλης Βλαχοδημητρόπουλος
Διεύθυνση παραγωγής: Άγγελος Ρούσσος
Επιμέλεια-συντονισμός: Μουσικό Τμήμα ΕΤ-2
Ημερομηνία προβολής: 13 Ιουνίου 1989
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr