Η Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων θεσπίστηκε το 2010 για την ευαισθητοποίηση σχετικά με την τύχη των εκατομμυρίων αδέσποτων που υπολογίζεται ότι ζουν κάτω από πολύ κακές συνθήκες στον πλανήτη μας. Οι φιλοζωικές οργανώσεις προωθούν με την ευκαιρία αυτή την υιοθεσία των αδέσποτων ζώων ενώ τονίζουν την ανάγκη φροντίδας και προστασίας τους από διάφορους κινδύνους, μεταξύ των οποίων η έλλειψη φαγητού και νερού, η εγκατάλειψη, η ανθρώπινη βία, ο υπερπληθυσμός, οι καιρικές συνθήκες, η παράνομη εκτροφή, οι ασθένειες κ.α. Ειδικότερα στη χώρα μας και μετά από εισήγηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής η συγκεκριμένη ημέρα καθιερώνεται ως Πανελλήνια Σχολική Ημέρα Φιλοζωίας και θα είναι αφιερωμένη στην υλοποίηση σχετικών δράσεων.
Δείτε από το Αρχείο της ΕΡΤ επεισόδιο αφιερωμένο στο πολύπλοκο ζήτημα των αδέσποτων ζώων από «Το Βλέμμα», το ξεχωριστό οικολογικό ντοκιμαντέρ που παρουσίαζε στην ΕΡΤ ο συγγραφέας και ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ζώων Χρόνης Μίσσιος.
ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ: Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΔΕΣΠΟΤΟΥ
Πρόκειται για σειρά πενήντα δύο οικολογικών ντοκιμαντέρ όπου παρουσιάζονται θέματα για τα δικαιώματα των ζώων ενώ τα επεισόδια αγγίζουν ζητήματα της άγριας πανίδας, των συνθηκών αναπαραγωγής και διαβίωσης των ζώων στη χώρα μας, κακοποίησης και κακομεταχείρισης, αλλά και της σχέσης των ζώων με τον άνθρωπο.
Το συγκεκριμένο επεισόδιο εστιάζει στα αδέσποτα ζώα και στη μοναχικότητα του βίου τους. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην υπάρχουσα νομοθεσία που αφορά τις μονάδες περίθαλψής τους. Οι πρόεδροι των διάφορων φιλοζωικών σωματείων που μιλάνε, σχολιάζουν την έλλειψη κρατικής πολιτικής για την προστασία των αδέσποτων και προτείνουν τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος.
Ο φιλόζωος Όθων Βάρδας μιλά για την εκμετάλλευση των ζώων από τον άνθρωπο, την εγκατάλειψη όσων ζώων δεν του είναι χρήσιμα, αλλά και την έλλειψη κρατικής πολιτικής και το ρόλο του κράτους στο πρόβλημα των αδέσποτων. Ο Θεόδωρος Θεοδοσιάδης, πρόεδρος Συνομοσπονδίας Ζωοφιλικών Σωματείων Ελλάδος μιλά για την υπουργική απόφαση που πλαισιώνει την απουσία ελέγχου στη δημιουργία καταφύγιων ζώων χωρίς άδεια και χωρίς προδιαγραφές, υποστηρίζοντας πως η πολιτεία έχει εγκαταλείψει τα αδέσποτα «στη μοίρα τους». Ο Άγγελος Αγγελέτος, πρόεδρος Ζωοφιλικής Οικολογικής Ενώσεως Ελλάδος, σχολιάζει επίσης την στάση της πολιτείας απέναντι στα αδέσποτα, μιλά για «κεκαλυμένα» φιλοζωικά σωματεία και εξοντώσεις αδέσποτων από δήμους και κοινότητες. Αναφέρεται σε μια «καινοφανή» ρύθμιση δημιουργίας καταφυγίων χωρίς προδιαγραφές, υποστηρίζοντας την άποψη του Θεοδοσιάδη. Επισημαίνει το ζήτημα της ανεξέλεγκτης θανάτωσης αδέσποτων από αμφιβόλου υπευθυνότητας φορείς. Η Ιωάννα Γκαραγκούνη, πρόεδρος σωματείου «Φίλοι των ζώων» μιλά για το τι την ενεργοποίησε να ασχοληθεί με τα αδέσποτα, που δεν ήταν άλλο από την απρόσκοπτη θανάτωση και παραμέληση. Προτείνει τη δημιουργία μικρών ευέλικτων κυνοκομείων σε δήμους και κοινότητες.
Η Κυβέλη Πετροχείλου, πρόεδρος Συλλόγου Ζωόφιλων Αγίας Παρασκευής, αναφέρει το μάταιο της υπάρχουσας προσέγγισης όπως αυτή σχολιάστηκε παραπάνω ενώ επισημαίνει την ατομική ευθύνη και οι άνθρωποι παρατάνε τα ζώα τους ή τα διώχνουν από τα σπίτια. Εστιάζει στην εμπειρία από την περιοχή της Αγίας Παρασκευής. Ο Νίκος Λεβεντάκης, πρόεδρος σωματείου «Καταφύγιο αδέσποτων ζώων», συζητά για την εμπειρία του με το Καταφύγιο, ενώ κάνει προτάσεις για την καλύτερη διαχείριση του θέματος αλλά εισάγει στην κουβέντα και τον παράγοντα της παιδείας, ενώ επισημαίνει την έμφυτη αγάπη των παιδιών για τα ζώα και σχολιάζει την παράλογη αρνητική, φοβική και επιθετική στάση των γονέων απέναντι στην επαφή των παιδιών τους με αδέσποτα ζώα. Η Μαρίνα Κόλλια, πρόεδρος σωματείου «Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης» μιλά για την έλλειψη επιδοτήσεων ενώ σχολιάζει το γεγονός πως επιδοτήσεις δίνονται μόνο για ευθανασίες, τις οποίες αρνείται να πραγματοποιήσει. Στη συνέχεια καταγράφονται στο φακό της εκπομπής προτάσεις από τον Θεοδοσιάδη για μια πιο βιώσιμη αντιμετώπιση του προβλήματος που ενδεικτικά αφορούν στην καταγραφή, τη στείρωση, την επανένταξη, την έμφαση στην τοπική διαχείριση ανά δήμο/κοινότητα. Η Λιάνα Αλεξανδρή, διευθύντρια «Ελληνικής Φιλοζωϊκής Εταιρείας» επισημαίνει την έλλειψη επικοινωνίας και κατανόησης των ζώων λόγω της γλωσσικής ασυμβατότητας ενώ εστιάζει στην ανάγκη για ενσυναίσθηση και κατανόηση. Σχολιάζει την ευθανασία σαν μια αποτυχημένη επιλογή του κράτους που κρατά από το 1917 όπως λέει, χωρίς να λύνει το πρόβλημα, καθώς τα αδέσποτα αυξάνονται συνεχώς. Προτείνει τη συνεργασία δήμων και σωματείων για την καλύτερη αντιμετώπιση της κατάστασης.
Η ζωόφιλος Ναυσικά Ντατσούλη μιλά για την εμπειρία της και τη δράση της με τα αδέσποτα της περιοχής της, ενώ εξηγεί πως μόνη της εξασκεί όλες τις δραστηριότητες σίτισης, περίθαλψης, στείρωσης και φροντίδας των ζώων, χωρίς καμία βοήθεια από το κράτος. Όπως εξηγεί, αδυνατεί να περάσει σε ευθανασίες ενώ προβληματίζεται για το μέλλον και τη βιωσιμότητα του έργου της. Υπογραμμίζει πως στην «ανθρωποκεντρική» μας κοινωνία εμείς, οι άνθρωποι είμαστε υπεύθυνοι για την κατάσταση των ζώων. Αναφέρει το βιβλίο του Jost Perfahl, “Wiedersehen mit Argos” (Η Συνάντηση με τον Άργο) που μεταξύ άλλων μας θυμίζει, πως κατά την επιστροφή του ρακένδυτου και ταλαιπωρημένου Οδυσσέα στην Ιθάκη, ο μόνος που τον αναγνώρισε αμέσως ήταν ο παραμελημένος γερασμένος σκύλος του, ο Άργος.
Στον επίλογό του ο Χρόνης Μίσσιος καλεί τους ανθρώπους να υιοθετήσουν ένα αδέσποτο, πράξη που, όπως λέει, έχει τη δύναμη να αλλάξει το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο.
«Κι αυτοστιγμεί τον Άργο σκέπασε η μαύρη μοίρα του θανάτου,
αφού τα μάτια του είδαν ξανά, είκοσι χρόνια περασμένα, τον Οδυσσέα» (από τη μετάφραση της Οδύσσειας, του Δημήτρη Μαρωνίτη)
Σενάριο – σκηνοθεσία: ΚΩΣΤΗΣ ΖΩΗΣ
Παρουσίαση: ΧΡΟΝΗΣ ΜΙΣΣΙΟΣ
Κείμενα: ΑΛΟΗ ΣΙΔΕΡΗ
Παραγωγή: 1994
Δείτε περισσότερα στο archive.ert.gr