Στις 5 Μαρτίου 1991 πέθανε ο ποιητής και συγγραφέας Δημήτρης Χριστοδούλου ο οποίος χάρισε εκατοντάδες στίχους του στο ελληνικό τραγούδι που τραγουδήθηκαν και αγαπήθηκαν από τον κόσμο. Ο Δημήτρης Χριστοδούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και παρακολούθησε μαθήματα Πολιτικών Επιστημών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής εντάχτηκε στο ΕΑΜ, ενώ στα χρόνια 1944-1945 κρατήθηκε αιχμάλωτος των Άγγλων στο στρατόπεδο Ελ Ντάμπα στην Αίγυπτο, για τρεις μήνες. Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1952 με τη δημοσίευση του ποιήματος «Νυχτοφύλακες» στο περιοδικό «Μακεδονικά Γράμματα» και το 1954 κυκλοφόρησε η ομότιτλη πρώτη ποιητική συλλογή του. Ασχολήθηκε επίσης με την πεζογραφία, το θέατρο και τη στιχουργική. Ανάμεσα στα πεζογραφικά του έργα, ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής: «Μετοικεσία» (1972), «Ο Οδυσσέας στην πλατεία»(1974), «Το γούπατο» (1976), «Το πατάρι» (1978), «Το ατελιέ» (1979), «Το γκισέ» (1983).
Ένα μεγάλο μέρος των στίχων του Δημήτρη Χριστοδούλου μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη, δίνοντας τραγούδια-ορόσημα στην ιστορία της νεοελληνικής μουσικής («Καημός», «Γωνιά-γωνιά», «Βράχο-βράχο» κ.ά) ενώ από τη συνεργασία του με τον Γιώργο Ζαμπέτα έγιναν τραγούδια που γνώρισαν τεράστια επιτυχία: «Χάθηκες» (Δεν έχει δρόμο να διαβώ), «Πόρτα κλειστή τα χείλη σου», «Ξημερώματα», «Τι να φταίει» κ.ά. Τραγούδια του μελοποίησαν επίσης σημαντικοί συνθέτες όπως οι Σταύρος Ξαρχάκος, Μάνος Λοΐζος, Χρήστος Λεοντής, Λίνος Κόκκοτος, Μίμης Πλέσσας.
Δείτε από το Αρχείο της ΕΡΤ:
ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Σειρά αυτοβιογραφικών ντοκιμαντέρ των Γιώργου και Ηρώς Σγουράκη, όπου σκιαγραφούνται προσωπικότητες από τον πνευματικό, καλλιτεχνικό, πολιτικό και κοινωνικό χώρο. Το συγκεκριμένο επεισόδιο είναι αφιερωμένο στο ποιητή, πεζογράφο και θεατρικό συγγραφέα Δημήτρη Χριστοδούλου. Ο ίδιος αυτοβιογραφείται ξεκινώντας με τις αναμνήσεις του από την παιδική ηλικία στην περιοχή του Μεταξουργείου και μιλά για τα καθοριστικά αυτά χρόνια. Περιγράφει τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης στις γειτονιές των προσφύγων, άνθρωποι που πάλευαν για την απόκτηση του μεροκάματου και πώς επηρέασαν τα βιώματά του. Εξηγεί, επίσης, πώς ανακάλυψε τον χώρο της ανάγνωσης και πώς οδηγήθηκε στην ενασχόλησή του με την ποίηση και τη θεατρική συγγραφή, χωρίς να παραλείπει να συσχετίσει τα ερεθίσματα του κοινωνικού περίγυρου με την καλλιτεχνική δημιουργία.
Μιλάει για τα γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής και της Κατοχής και τη μεγάλη τους επίδραση στις συνειδήσεις των ανθρώπων της γενιάς του. Προσδιορίζει τα στοιχεία της μεταπολεμικής ποιητικής και πεζογραφικής γενιάς στην οποία ανήκει, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα τη δική του δραστηριότητα. Εξομολογείται τί τον ώθησε να ασχοληθεί με το θέατρο και τη συγγραφή θεατρικών έργων. Ο ίδιος έδωσε εξετάσεις και μπήκε στο Εθνικό Θέατρο. Αναφέρεται στα στοιχεία που ανακάλυπτε όντας στο χώρο του θεάτρου και σχολιάζει τη σχέση ηθοποιού και συγγραφέα. Έγραψε θεατρικά έργα όπως, «Ξενοδοχείον η Κίρκη» (1960), «Τα όπλα του Αχιλλέα» (1964), «Γωνία ποτάμι και γέφυρα» (1979) κ.ά. για τα οποία μιλάει μπροστά στο φακό. Αναφέρεται, κατόπιν, στα μυθιστορήματά του, καθώς διαβάζει από το βιβλίο «Το γούπατο» (1979), συνοψίζοντας τα χαρακτηριστικά που η γενιά του είχε πρόθεση να καταγράψει μέσω του πεζού λόγου. Κάνει αναφορά στη μορφή του μυθιστορήματος που εγκαινίασε με την ανάλυση του ιστορικού χρόνου και της ηθικής των ηρώων, τον βαθιά ανθρώπινο και «αντιηρωικό» τόνο.
Στιχουργός εξαιρετικών και δημοφιλών τραγουδιών, αναφέρεται στη συνέχεια, στην καλλιτεχνική παραγωγή και στις συνεργασίες του με μεγάλους συνθέτες στο χώρο του τραγουδιού. Στο τελευταίο μέρος, ο Δημήτρης Χριστοδούλου καταθέτει την προσωπική του άποψη για τα κίνητρα παραγωγής της τέχνης, το αγωνιστικό υπόβαθρο στον τομέα του τραγουδιού, της ποίησης και της πεζογραφίας. Προτρέπει τους νέους δημιουργούς στην αναζήτηση των βιωμάτων του ελληνικού λαού και στην ανακάλυψη-αποκατάσταση της εθνικής ταυτότητας.
Κατά τη διάρκεια της εκπομπής προβάλλεται φωτογραφικό υλικό και ακούγονται αγαπημένα τραγούδια από συνθέσεις μελοποιημένων ποιημάτων του. Η ταινία γυρίστηκε στην Αθήνα, στους χώρους όπου έζησε ο ποιητής στο Μεταξουργείο, στην Αρχαία Αγορά και στο σπίτι του όπου ζούσε και εργαζόταν.
Έτος παραγωγής: 1986
Παραγωγός: Γιώργος Σγουράκης
Σκηνοθεσία: Νίκος Τριανταφυλλίδης
Διεύθυνση Παραγωγής: Ηρώ Σγουράκη
Δείτε περισσότερα στο archive.ert.gr