Ο Λευτέρης Βογιατζής ακούραστος ερευνητής της τέχνης της υποκριτικής υπηρέτησε την υψηλή θεατρική τέχνη συμβάλλοντας σημαντικά στην εξέλιξη στο χώρο του θεάτρου. Υπήρξε συνιδρυτής της εταιρείας θεάτρου «Σκηνή» (1981) και ιδρυτής της θεατρικής ομάδας «Νέα Σκηνή» (1988). Σκηνοθέτησε και έπαιξε σε πολλές παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, ενώ ίδρυσε και το Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος (1989). Με ορμητήριό του το θέατρο της Οδού Κυκλάδων, κατάφερε να διαμορφώσει τα δικά του εργαλεία, χτίζοντας τις παραστάσεις πάνω σε έναν δικό του τρόπο ανάπτυξης. Το Αρχείο της ΕΡΤ για την επέτειο 12 ετών από το θάνατό του, παρουσιάζει μια εκπομπή της ΝΕΤ για το θέατρο με τη θεατρολόγο – κριτικό θεάτρου Δηώ Καγγελάρη:
ΘΕΩΡΕΙΟ
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ
Εβδομαδιαία σειρά της ΝΕΤ για την τέχνη του θεάτρου. Σκοπός της σειράς, που αντλεί θέματα από την επικαιρότητα, είναι να φωτιστούν διάφορες πτυχές του θεατρικού φαινομένου, να αναδειχθεί η μοναδικότητα και η πολυπλοκότητά του.
Ο τηλεοπτικός φακός καταγράφει τις πρόβες της Νέας Σκηνής του Λευτέρη Βογιατζή κατά την προετοιμασία του έργου «Η νύχτα της κουκουβάγιας» του Γιώργου Διαλεγμένου, που ανέβηκε στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων, στο τέλος της χειμερινής περιόδου του 1998. Ήταν το δεύτερο θεατρικό έργο του Γιώργου Διαλεγμένου που ανέβαζε ο Λευτέρης Βογιατζής, είχε προηγηθεί το “Σε φιλώ στη μούρη” (1985), το οποίο γνώρισε επίσης τεράστια επιτυχία. Για την εξαιρετική σκηνοθεσία απονεμήθηκε στον Λευτέρη Βογιατζή το Βραβείο Κάρολου Κουν.
Ο Λευτέρης Βογιατζής, σκηνοθέτης, δάσκαλος και ερμηνευτής στο ρόλο του Ίωνα (ένας ηλικιωμένος υπάλληλος οστεοφυλακίου και κεντρικό πρόσωπο του έργου) παραχωρεί συνέντευξη στην εκπομπή και τη Δηώ Καγγελάρη, μέσα από την οποία αποκαλύπτεται η σημαντικότατη σκηνοθετική δουλειά του πάνω στο ιδιαίτερα απαιτητικό, αμφίσημο και δυσερμήνευτο έργο του Διαλεγμένου, με θέμα τη ζωή και το θάνατο, παράλληλα με το πάθος του και την αφοσίωσή του στη θεατρική εργασία.
Ο ίδιος περιγράφει τη σχέση του με το χώρο και τη σύνθεση του σκηνικού “τοπίου” παρά τη μικρή σκηνή του θεάτρου της Οδού Κυκλάδων. Εξηγεί πώς διεισδύει στο πνεύμα του κειμένου, μιλά για τις μακρόσυρτες πρόβες, για τη σχέση του με τους ηθοποιούς, για τα όρια της διδασκαλίας, για το πώς ο θεατής προσλαμβάνει ό,τι εκτυλίσσεται στη σκηνή. Για εκείνον ο ηθοποιός και τα εργαλεία της τέχνης του βρίσκονται στο επίκεντρο, όπως και η εκ βαθέων αναζήτηση της ερμηνείας του ηθοποιού, εκμαιεύοντας επίμονα το μέγιστο αποτέλεσμα από τους συνεργάτες του. Κάτι που γίνεται αντιληπτό και από τα στιγμιότυπα των προβών που μεταδίδονται, με τον Λευτέρη Βογιατζή στη σκηνή μαζί με την ηθοποιό Μαρία Σκουλά, να ερμηνεύει και ταυτόχρονα να καθοδηγεί σκηνοθετικά, δουλεύοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια του ρόλου, του λόγου, της ανάσας, της κίνησης του σώματος, των χεριών με “μαθηματική ακρίβεια”.
Τα κοστούμια της παράστασης ήταν του Γιώργου Πάτσα, τη μουσική υπόγραφε ο Νίκος Κυπουργός και οι εικαστικής δύναμης φωτισμοί ήταν του Λευτέρη Παυλόπουλου. Έπαιζαν ακόμη οι ηθοποιοί: Γιάννης Νταλιάνης, Ελένη Κοκκίδου, Νίκος Χατζόπουλος, Ράνια Σχίζα κ.ά.
Κείμενα-έρευνα-παρουσίαση: Δηώ Καγγελάρη
Σκηνοθεσία: Μάνθος Σαντοριναίος
Έτος παραγωγής: 1998
Δείτε περισσότερα στο archive.ert.gr