Με αφορμή την επέτειο θανάτου της ηθοποιού Τζόλυς Γαρμπή, δείτε από το Αρχείο της ΕΡΤ την παράσταση "Το μπουρίνι", του Δ.Μπόγρη, παραγωγής του "Θεάτρου της Δευτέρας" (1981).
Σαν σήμερα, στις 9 Δεκεμβρίου 2002 έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός Τζόλυ Γαρμπή. Γεννημένη το 1912 στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής, έκανε την πρώτη εμφάνισή της στον ελληνικό κινηματογράφο το 1932, με την ταινία «Κοινωνική Σαπίλα», και αντίστοιχα στο θέατρο το 1933, στο πλάι του Αιμίλιου Βεάκη. Έως το τέλος της καριέρας της, συμμετείχε σε πάνω από 50 περίπου κινηματογραφικές ταινίες και έγινε ευρέως γνωστή για την επιτυχημένη ερμηνεία της στους ρόλους της μητέρας ή θείας νεότερων πρωταγωνιστριών. Κάποιες από τις πιο γνωστές ταινίες στις οποίες συμμετείχε ήταν οι: ''Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος'' (1960), ''Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες'' (1960), ''Μερικοί το προτιμούν κρύο'' (1962), ''Η νεράιδα και το παλικάρι'' (1969), κ.ά. Σημαντική ήταν ακόμη, η τηλεοπτική της παρουσία-συμμετείχε σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές μυθοπλασίας, όπως οι: ''Βίβα Κατερίνα'' (ΥΕΝΕΔ, 1973), ''Μεθοριακός Σταθμός'' (ΥΕΝΕΔ, 1974), ''Λεμονοδάσος'' (ΕΡΤ, 1978) καθώς και σε αρκετές τηλεοπτικές θεατρικές παραστάσεις στα πλαίσια της εκπομπής ''Το Θέατρο της Δευτέρας''.
Δείτε από το Αρχείο της ΕΡΤ την Τζόλυ Γαρμπή στο ρόλο της θείας, στην παράσταση «Το μπουρίνι», το οποίο παρουσιάστηκε τηλεοπτικά από την σειρά «Το θέατρο της Δευτέρας», τον Απρίλιο του 1981.
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
ΤΟ ΜΠΟΥΡΙΝΙ
Έργο του Δημήτρη Μπόγρη, σε σκηνοθεσία Λάμπρου Κωστόπουλου και τηλεσκηνοθεσία Στέλιου Ράλλη. Παίζουν με τη σειρά που εμφανίζονται οι ηθοποιοί: Κώστας Αρζόγλου, Τζόλυ Γαρμπή, Γιάννης Ροζάκης, Βασίλης Τσαγκλός, Ειρήνη Κουμαριανού, Ιλιας Λαμπρίδου, Θεόδωρος Μορίδης, Σπύρος Γεωργούλας, Αννίτα Δεκαβάλα, Μύριαμ Περικλιώτου, Θανάσης Μυλωνάς. Ένα έργο ηθογραφικό, γραμμένο από τον Δημήτρη Μπόγρη το 1934, μια «δραματική ηθογραφία» σύμφωνα με τον συγγραφέα του, που προβάλλει-με τρόπο ανάλαφρα δοσμένο, αλλά και τρυφερό-τις καθημερινές καταστάσεις που ζει μια οικογένεια σε ένα νησιωτικό περιβάλλον, όταν τη γαλήνη του σπιτιού αναστατώνει η φιλοξενία μιας νεαρής και όμορφης ανιψιάς.
Όπως αναφέρει ο σκηνοθέτης της παράστασης Λάμπρος Κωστόπουλος στο περιοδικό Ραδιοτηλεόραση( τ.582,4-10 Απριλίου 1981, σελ 12), «ο Μπόγρης έχει την ευχέρεια του λόγου και την άνεση του διαλόγου, που θαρρείς και τον έχει ξεσηκώσει από τα χείλη των ανθρώπων, έτσι όπως τους ακούμε και συνδιαλέγονται στην καθημερινή τους ζωή. Το έργο του Μπόγρη έχει ήθος, ευγένεια και πολλή συγκίνηση, αλλά και μια «διαβρωτική» νοσταλγία για τα περασμένα. Θα το βλέπαμε σαν γκραβούρα μιας ζωής που μόνο ο απόηχός της έφτασε σε εμάς, στη γραφικότητα των σκέψεών του. Ωσόσο η αλήθεια των καταστάσεων που βγαίνει από τη συμπεριφορά των ηρώων του δεν απέχει πολύ απ΄ τη σημερινή οπτική μας, κάνοντας το έργο του ευπρόσδεκτο και για το σημερινό θεατή».
Η ζωή μιας οικογένειας, λοιπόν, με κύριους χαρακτήρες τον φαρμακοποιό πατέρα που επιθυμεί να πολιτευτεί, την θεία που έχει αναλάβει την ανατροφή των παιδιών της αδερφής της, τον ψαρά γιο και την μικρότερη αδερφή που αναζητά γαμπρό. Την ήρεμη καθημερινότητα της οικογένειας αναταράσσει η γοητεία της φιλοξενούμενης ανιψιάς του φαρμακοποιού Φούτση, Τούλας, που καταφθάνει και φιλοξενείται στο σπίτι ύστερα από τον θάνατο του πατέρα της, θα προκαλέσει «μπουρίνι» στην οικογένεια εν μέσω του καλοκαιριού. Μια νησιωτική ηθογραφία, ένα έργο κοινωνικό, που παρουσιάζει τις καθημερινές καταστάσεις της οικογένειας, τις ιδιαίτερες σχέσεις, και τον ψυχισμό των ηρώων, με τρόπο αληθινό, συναισθηματικό και παράλληλα κωμικό.
