Ο Γιάννης Γκιωνάκης αυτοβιογραφείται στην εκπομπή "Πρόσωπα Θεάτρου", παραγωγής του 1983, αφηγούμενος τη ζωή του και την καλλιτεχνική του πορεία στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Σκηνοθεσία: Ερμής Βελλόπουλος.
Ο σπουδαίος κωμικός ηθοποιός Γιάννης Γκιωνάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1922. Μία παράσταση, που έτυχε να παρακολουθήσει στο «Θέατρο Τέχνης» το 1943, στάθηκε η αφορμή να εγκαταλείψει τις σπουδές του στην ιατρική και να φοιτήσει στην Δραματική Σχολή του Κάρολου Κουν και στο Εθνικό Ωδείο. Σε ηλικία τριάντα ετών πήρε πτυχίο και από την Πάντειο Ανωτάτη Σχολή, ακολουθώντας την παρότρυνση του πατέρα του για ανώτερες σπουδές. Στο θέατρο έκανε την πρώτη εμφάνιση το 1944 στο «Θέατρο Τέχνης»με το έργο «Ο Τελευταίος Ασπροκόρακας» του Αλ. Σολομού. Έπαιξε όλα τα είδη του θεάτρου και συνεργάστηκε με τους μεγάλους πρωταγωνιστές του κλασικού ρεπερτορίου και της επιθεώρησης. Στο σινεμά ξεκίνησε το 1946 όπου εμφανίζεται σε ένα μικρό ρόλο στην ταινία «Παπούτσι από τον τόπο σου». Η πρώτη μεγάλη επιτυχία ήλθε το 1960 με το ρόλο του Χαζο-Μπρίλη στην ταινία «Τα κίτρινα γάντια». Έκτοτε εμφανίστηκε σε δεκάδες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.
Με αφορμή την επέτειο θανάτου του δημοφιλούς κωμικού ηθοποιού Γιάννη Γκιωνάκη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 25 Αυγούστου 2002, το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει την εκπομπή:
ΠΡΟΣΩΠΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ
Σειρά αυτοβιογραφικών ντοκιμαντέρ της δεκαετίας του 1980, όπου παρουσιάζονται προσωπικότητες του ελληνικού θεάτρου. Το συγκεκριμένο επεισόδιο είναι αφιερωμένο στον μεγάλο κωμικό ηθοποιό Γιάννη Γκιωνάκη ο οποίος αυτοβιογραφείται. Ο καλλιτέχνης μιλάει για τη ζωή του, τον πατέρα του, τις σπουδές του και την καλλιτεχνική του πορεία στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Αναφέρεται στη συνεργασία του με κορυφαίους σκηνοθέτες και ηθοποιούς, που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην καριέρα του.
Στην αρχή της αφήγησής του εξηγεί τους λόγους που τον ώθησαν να ασχοληθεί με το θέατρο, αν και φοιτητής ο ίδιος της Ιατρικής, και περιγράφει την κλίση του από νεαρή ηλικία στη μουσική και στο υποκριτικό ταλέντο, με αναφορά στις μιμήσεις του. Μιλά για τη συνάντησή του με τον Αλέκο Σακελλάριο και αφηγείται κατόπιν την πρώτη του γνωριμία με τον Κάρολο Κουν και τις εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Επίσης, θυμάται το πρώτο του νούμερο στη θεατρική σκηνή ενώ ο ίδιος υπήρξε από τους βασικότερους ερμηνευτές των έργων του Δημήτρη Ψαθά. Μιλάει για τους ρόλους του στα έργα κλασικού ρεπερτορίου στην «Ελληνική Σκηνή» (1950-1951) του Δημήτρη Ροντήρη και στο Εθνικό Θέατρο.
Στην εκπομπή περιλαμβάνεται συνέντευξη του σκηνοθέτη Ντίνου Δημόπουλου ο οποίος εξαίρει το ταλέντο του καλλιτέχνη και τα χαρακτηριστικά της υποκριτικής του, τα οποία προσιδιάζουν στους χαρακτήρες της ιταλικής κωμωδίας Commedia dell’ arte, ενώ τον θεωρεί συνεχιστή των μεγάλων της ελληνικής επιθεώρησης. Ο ίδιος ο Γιάννης Γκιωνάκης κάνει λόγο για το θεατρικό είδος της επιθεώρησης και τις απαιτήσεις του, από την πλευρά του ηθοποιού.
Αναφέρεται ακόμη στη συνεργασία τους όταν σκηνοθέτησε την πρώτη πρόζα του Γκιωνάκη. Την περίοδο 1966-67 ο Γιάννης Γκιωνάκης συγκρότησε για πρώτη φορά θίασο πρόζας, ερμηνεύοντας σχεδόν αποκλειστικά έργα του Δημήτρη Ψαθά όπως, «Ο αχόρταγος», «Ενας βλάκας και μισός», το «Στραβόξυλο».
Τη δεκαετία του '70 κάνει στροφή στο ρεπερτόριο, συνεργάζεται με το «Προσκήνιο» του Σολομού και κάνει δύο σημαντικές ερμηνείες στον «Αρχοντοχωριάτη» του Μολιέρου και στον «Κοριό» του Μαγιακόφσκι που αποτέλεσαν μεγάλες θεατρικές επιτυχίες. Αφηγείται επίσης, ανέκδοτα περιστατικά από το θέατρο και μιλάει για τη σχέση του με το κοινό και τη μεγάλη αποδοχή του κόσμου. Τέλος, αναφέρεται στον ελληνικό κινηματογράφο, καθώς δεκάδες είναι οι ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε ο Γιάννης Γκιωνάκης όπου οι ερμηνείες του υπήρξαν μοναδικές. Η κόρη του Πωλίνα Γκιωνάκη μιλάει για τον πατέρα της.
Κατά τη διάρκεια της εκπομπής προβάλλεται φωτογραφικό υλικό από θεατρικές παραστάσεις στις οποίες συμμετείχε ο Γιάννης Γκιωνάκης και από την ιδιωτική του ζωή, καθώς και αποσπάσματα από την κινηματογραφική ταινία «Τα κίτρινα γάντια» (1960) του Αλέκου Σακελλάριου. Παίζει, επίσης, στο πιάνο τη μουσική από το πρώτο νούμερο που ερμήνευσε σε επιθεώρηση και χορεύει κλακέτες.
Έτος παραγωγής: 1983 Σκηνοθεσία: Ερμής Βελλόπουλος Ημερομηνία πρώτης μετάδοσης: 27 Μαρτίου 1983
