Το ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ "New Vienna" του Keith Jarrett που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο, από την έγκριτη Γερμανική εταιρεία ECM,θα παρουσιάσει και θα αναλύσει σε δύο εκπομπές, ο κριτικός μουσικής Θάνος Μαντζάνας.
Ο Αμερικανός κορυφαίος jazz πιανίστας, συνθέτης και αυτοσχεδιαστής αλλά παράλληλα και καταξιωμένος σολίστ της κλασικής μουσικής, Keith Jarrett, συμπλήρωσε τον Μάιο τα ογδόντα χρόνια του. Δυστυχώς τα χρόνια προβλήματα υγείας του είχαν ως αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τόσο τις ηχογραφήσεις όσο και τις ζωντανές εμφανίσεις που τόσο αγαπούσε. Ο Jarrett εκφραζόταν καλύτερα με τις σόλο συναυλίες του και είχε πραγματοποιήσει πολλές τέτοιες σε αρκετές χώρες του Δυτικού και όχι μόνο κόσμου, με ένα μεγάλο αριθμό τους να ηχογραφείται και να κυκλοφορεί σε δίσκους από την ECM. Μια από αυτές ήταν εκείνη της Βιέννης το 1991 που κυκλοφόρησε σε ηχογράφημα την επόμενη χρονιά, με τον τίτλο "Vienna Concert". Ο ίδιος την θεωρεί μια από τις καλύτερες στιγμές της διαδρομής του και έχει αποκαλέσει το εν λόγω ηχογράφημα «η γλώσσα της ίδιας της φλόγας».
Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, το 2016, o Keith Jarrett επέστρεψε στη Βιέννη, στο πλαίσιο μιας περιοδείας που έμελλε να είναι η τελευταία του. Η προσέγγιση του βέβαια είχε σε ένα βαθμό αλλάξει, την μουσική του εξακολουθούσε να οδηγεί ο αυτοσχεδιασμός με την σύνθεση και την εκτέλεση ουσιαστικά να ταυτίζονται, αλλά τώρα προτιμούσε να χωρίζει τις συναυλίες του σε περισσότερα και μικρότερα σε διάρκεια μέρη. Για να γίνει μια ενδιαφέρουσα και χρήσιμη σύγκριση, στο πρώτο μέρος αμφότερων των εκπομπών θα ακουστούν εκτενή αποσπάσματα από το "Vienna Concert".
Photo by Michael G. Stewart
Στη δισκογραφική έκδοση "Νew Vienna" ο Keith Jarrett άφησε την παράδοση της Βιέννης, τόσο του ρομαντισμού όσο και την μεταγενέστερη – την οποία γνωρίζει πολύ καλά, καθώς έχει ερμηνεύσει ένα μεγάλο μέρος της - να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την μουσική του. Σε όλη την διάρκεια του συγκεκριμένου ηχογραφήματος είναι έκδηλη η εκπληκτική δεξιοτεχνία του, με κάθε χέρι του να λειτουργεί εντελώς αυτόνομα αλλά και απολύτως συμπληρωματικά ως προς το άλλο, καθώς δημιουργεί ανεξάντλητα θέματα και αρμονίες μέσα από άλλα, με τον πιο αυθόρμητο τρόπο και με την αυτοσχεδιαστική δεινότητα του να φτάνει στο απόγειο. Στα τελευταία από τα εννέα μέρη του ομότιτλου κομματιού επιστρέφει στις jazz, ακόμα και blues ρίζες του.
Keith Jarrett, Venezia, Teatro Malibran, 24/07/200
Το φινάλε ήταν ένα κομμάτι που ο Keith Jarret έπαιζε πολύ συχνά στις συναυλίες του, τόσο σε αυτές με το τρίο των στάνταρ όσο και στις σόλο εμφανίσεις: το κλασικό "Somewhere Over The Rainbow" από την ιστορική ταινία musical "The Wizard Of Oz" («Ο Μάγος Του Οζ»). Στην συγκεκριμένη εκτέλεση το ερμήνευσε με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο εστιάζοντας με απεριόριστη ευαισθησία στην ουσία της μελωδίας του και μετατρέποντας το σε έναν ύμνο στο όνειρο.
