Στις 21 Οκτωβρίου 2025 έφυγε από τη ζωή ο σημαντικός Έλληνας τραγουδοποιός, μουσικός και συνθέτης, Διονύσης Σαββόπουλος. Το Αρχείο της ΕΡΤ προτείνει το ντοκιμαντέρ, «Χαίρω πολύ Σαββόπουλος» (1975), από την ΕΙΡΤ σε παραγωγή Cinetic (Παπαστάθης –Χατζόπουλος) σε σκηνοθεσία Λάκη Παπαστάθη. Πρόκειται για μια ιδιαιτέρως πρωτότυπη για τα ελληνικά δεδομένα προσπάθεια να παρουσιαστεί στο ελληνικό τηλεοπτικό κοινό το μουσικό έργο των προηγούμενων πέντε ετών του Διονύση Σαββόπουλου.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος έφυγε από τη ζωή στις 21 Οκτωβρίου 2025. Θεωρείται ο πρώτος εκ των Ελλήνων τραγουδοποιών που έγραφαν μουσική, στίχους αλλά και ερμήνευαν οι ίδιοι τα τραγούδια τους. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944, ξεκίνησε σπουδές στη Νομική σχολή της Θεσσαλονίκης, αλλά γρήγορα τον κέρδισε το τραγούδι. Το 1964 έχει μετακομίσει στην Αθήνα και ξεκινάει η μουσική του διαδρομή, με συνεργασίες με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Μάνο Λοΐζο, ενώ κατά την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών συλλαμβάνεται και φυλακίζεται δύο φορές. Ο πρώτος του δίσκος «Το φορτηγό» (1966) σημειώνει μεγάλη επιτυχία και ακολουθούν οι δίσκοι «Το περιβόλι του τρελού» (1969), «Μπάλλoς» και «Βρώμικo ψωμί» πoυ κυκλoφoρoύv τo 1971 και 1972, ενώ με την πτώση τoυ καθεστώτoς των συνταγματαρχών κυκλοφορεί ο δίσκος "Δέκα χρόvια κoμμάτια" (1975). Το 1976 γράφει τη μουσική για την ταινία του Παντελή Βούλγαρη HappyDay και το 1977 συνεργάζεται με ένα πλήθος καλλιτεχνών (Μπουλάς, Παπάζογλου, Τανάγρη, Ζιώγαλας, Λιούγκας, Ξύδης, Ρασούλης) για την παράσταση «Αχαρνής, ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια». Ο επόμεvoς δίσκoς τoυ είναι «Η ρεζέρβα» (1979) και ακολουθούν τα "Τραπεζάκια έξω" (1983) και έπειτα «Τo κoύρεμα» (1989). Συνολικά ο Δ. Σαββόπουλος θα κυκλοφορήσει 14 δίσκους με ιδιαίτερη απήχηση στο ελληνικό κοινό. Ο Διονύσης Σαββόπουλος έγραψε μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο και ως μουσικός παραγωγός σύστησε στα ελληνικά μουσικά πράγματα και στήριξε νέους μουσικούς και ερμηνευτές. Εκδόθηκαν πέντε βιβλία με στίχους και κείμενά του, ενώ ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Η εκπομπή «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» (1986-1987), την οποία παρουσίαζε ο ίδιος, είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές στο ενεργητικό του. Οι συναυλίες και οι παραστάσεις που έδωσε ήταν πάντοτε ξεχωριστές, τις σκηνοθετούσε ο ίδιος και επέλεγε πάντα ιδιαίτερους χώρους, ενώ οι εμφανίσεις του χαρακτηρίζονταν από την αμεσότητα και την θεατρικότητα που τον διέκρινε. Ιστορικές υπήρξαν οι συναυλίες του στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας το 1983 και το καλοκαίρι του 2017 στο Καλλιμάρμαρο. Χαρακτηριστικό της μουσικής του Διονύση Σαββόπουλου ήταν ο δημιουργικός συνδυασμός της παραδοσιακής τραγουδοποιίας και των στοιχείων της παραδοσιακής και λαϊκής μουσικής (δημοτικά τραγούδια, ρεμπέτικο κλπ) με τα σύγχρονα μουσικά ρεύματα, ενώ το ταλέντο και η αυθεντικότητά του κατέστησαν τη μουσική και τους στίχους του έργα οικεία για διαφορετικές γενιές Ελλήνων. Το Αρχείο της ΕΡΤ, μια μέρα μετά την απώλεια του μουσικού και τραγουδοποιού, Διονύση Σαββόπουλου, προτείνει την εκπομπή:
ΧΑΙΡΩ ΠΟΛΥ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Το 1973 ο Διονύσης Σαββόπουλος συναντάει για πρώτη φορά τον Λάκη Παπαστάθη στα γραφεία της Cinetic, εν μέσω της χούντας των συνταγματαρχών. Σχεδιάζουν μια παράσταση που συνδυάζει μουσική, κινηματογράφο και το θέατρο σκιών του Ευγένιου Σπαθάρη. Οργανώνουν, συγκεντρώνουν και δημιουργούν υλικό, μουσικό, οπτικοακουστικό, το οποίο πλαισιώνει την παράσταση του Σαββόπουλο, «Θίασος σκιών», η οποία παρουσιάζεται στο Κύτταρο το Νοέμβριο του 1973, τις ίδιες μέρες με τα δραματικά γεγονότα του Πολυτεχνείου. Για τις ανάγκες της παράστασης ο Λάκης Παπαστάθης φτιάχνει δέκα μικρές ταινίες χρησιμοποιώντας την αγαπημένη του τρυκέζα, ένα κινηματογραφικό εργαλείο που επέτρεπε τη δημιουργική ανάπλαση στατικών εικόνων, οι οποίες προβάλλονται σε 35mm στο Κύτταρο.
Την άνοιξη του 1975, μεταπολίτευση πλέον, ξεκινούν τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ «Χαίρω πολύ Σαββόπουλος», για λογαριασμό του ΕΙΡΤ, μια προσπάθεια να παρουσιαστεί στο ελληνικό τηλεοπτικό κοινό το μουσικό έργο των προηγούμενων πέντε ετών του Διονύση Σαββόπουλου. Τα γυρίσματα λαμβάνουν χώρα ξημερώματα ή πολύ νωρίς το πρωί σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, στην Ομόνοια, στο Μουσείο και αλλού, στο βαν της Cinetic, στα γραφεία και στούντιο της Cinetic στην οδό Ρεθύμνου, αλλά και στο στούντιο ηχογράφησης της Columbia στον Περισσό. Στο τελευταίο καταγράφεται η θρυλική ηχογράφηση του «Ζεϊμπέκικου» (Βρώμικο ψωμί, 1972) με τη Σωτηρία Μπέλλου για τον δίσκο του Σαββόπουλου «10 χρόνια κομμάτια». Στον ίδιο χώρο γίνονται οι λήψεις με τη Δόμνα Σαμίου για το τραγούδι «Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας», σε στίχους του Ντίνου Χριστιανόπουλου, που ερμήνευαν με τον Σαββόπουλο και στο Κύτταρο στο "Θίασο Σκιών" το 1973. Στο βαν της Cinetic ο Σαββόπουλος τραγουδάει το «Ας ερχόσουν για λίγο», σε στίχους και μουσική Μίμη Τραϊφόρου/Μιχάλη Σουγιούλ αφιερωμένο στη Δανάη Στρατηγοπούλου. Ο Λάκης Παπαστάθης εντάσσει στο ντοκιμαντέρ κάποιες από τις χαρακτηριστικές μικρές ταινίες που είχε φτιάξει στην τρυκέζα για τις παραστάσεις του Σαββόπουλου στο Κύτταρο, όπως εκείνη για το τραγούδι «Είδα την Άννα κάποτε» (Το περιβόλι του τρελλού, 1969) με το εκφραστικό πρόσωπο της Υβόννης Μαλτέζου, αλλά και για τα τραγούδια «Μπάλλος» (Μπάλλος, 1971), «Μαύρη θάλασσα» (Βρώμικο ψωμί, 1972), τα οποία επενδύονται με εικόνες των Βαλκανικών πολέμων, ζωγραφικά έργα του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, αλλά και εικόνες από το θέατρο σκιών του Ευγένιου Σπαθάρη. Το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει επίσης συνέντευξη του Διονύση Σαββόπουλου και συνέντευξη του Αλέξανδρου Πατσιφά, ιδρυτή της δισκογραφικής εταιρίας “Lyra”, ο οποίος μιλάει για τον Σαββόπουλο, αλλά και φωτογραφίες και αφίσες από παλαιότερες εμφανίσεις του Σαββόπουλου στο "Ροντέο".
Κατά τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ ο Διονύσης Σαββόπουλος ερμηνεύει τα τραγούδια: «Σημαία από νάυλον» (Μπάλλος, 1971), «Η κυρία Μάρω» («Θεία Μάνου») (Το περιβόλι του τρελού, 1969), «Ολαρία ολαρά», «Η Δημοσθένους λέξις» και «Το μωρό» (Βρώμικο ψωμί, 1972), «Μια θάλασσα μικρή», «Οι δεκαπέντε» (Αμνηστεία '64), «Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας» μαζί με τη Δόμνα Σαμίου, «Σαν τον Καραγκιόζη» (η ηχογράφηση είναι από το Κύτταρο) και «Στη συγκέντρωση της ΕΦΕΕ» (10 χρόνια κομμάτια, 1975).
Σημειώνουμε επίσης ότι εμφανίζονται πλάνα από πρόβες στο Κύτταρο στις οποίες διακρίνονται μαζί με τον Σαββόπουλο τα μέλη του συγκροτήματος "Λαιστρυγόνα": Στέλλα Γαδέδη στο φλάουτο και φωνή, Θεολόγος Στρατηγός στην ηλεκτρική κιθάρα, Γιώργος Γαβαλάς στο μπάσο και την τρομπέτα και ο Νίκος Τσιλογιάννης στα ντραμς.
Αξίζει τέλος να αναφερθεί ότι το "Είδα την Άννα κάποτε", γυρίστηκε σε τρυκέζα, σε έγχρωμο φιλμ των 35 mm, και προβλήθηκε πρώτη φορά, όπως αναφέραμε νωρίτερα, στην παράσταση του Σαββόπουλου "Θίασος Σκιών" (Κύτταρο, Δεκέμβριος 1973). Στο ντοκιμαντέρ "Χαίρω πολύ Σαββόπουλος", το εν λόγω υλικό χρησιμοποιήθηκε ασπρόμαυρο, καθώς η ελληνική τηλεόραση το 1975 ήταν ασπρόμαυρη. Τον Μάιο του 2025, κατά την ψηφιακή αποκατάσταση της ταινίας από το Αρχείο της ΕΡΤ, μια έγχρωμη εκδοχή του κομματιού εντοπίστηκε και ενσωματώθηκε ως δείγμα της πρωτότυπης εργασίας του Λάκη Παπαστάθη στο Κύτταρο (1973).
