Ο αγαπημένος σεναριογράφος και σκηνοθέτης του κινηματογράφου και της τηλεόρασηςΓιάννης Δαλιανίδης έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα στις 16 Οκτωβρίου 2010. Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1923, ο Γιάννης Δαλιανίδης αγάπησε από μικρός τον κινηματογράφο και έκανε εμφανίσεις ως παιδί σε παιδικά θέατρα της πόλης. Στην αρχή της καριέρας του εργάστηκε ως χορευτής σε παραστάσεις μουσικού θεάτρου. Η πρώτη ταινία για την οποία υπέγραψε το σενάριο ήταν «Το τρελοκόριτσο» με την Τζένη Καρέζη, ενώ η σκηνοθετική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1959 με την ταινία «Η μουσίτσα»· την ίδια χρονιά ακολούθησαν οι ταινίες «Λαός και Κολωνάκι» και «Ένας βλάκας και μισός». Το 1961 ξεκίνησε η συνεργασία του με τη Φίνος Φιλμ, με την ταινία «Ο κατήφορος», που σημείωσε μεγάλη επιτυχία και εκτόξευσε τη φήμη του.
Το 1962 γύρισε το πρώτο έγχρωμο μιούζικαλ, την ταινία «Μερικοί το προτιμούν κρύο», και ακολούθησε μια μεγάλη γκάμα έργων: κωμωδίες βασισμένες σε θεατρικά έργα (Ζητείται ψεύτης, Φωνάζει ο κλέφτης, Η χαρτοπαίχτρα, Ο εχθρός του λαού, Γυμνοί στο δρόμο), ταινίες βασισμένες σε μυθιστορήματα (Στεφανία, Επαναστάτης Ποπολάρος κ.ά.), ταινίες με σενάρια των κινηματογραφιστών Αλέκου Σακελλάριου, Νίκου Φώσκολου, Γιώργου Τζαβέλλα (Γαμπρός απ’ το Λονδίνο, Ο αστερισμός της Παρθένου κ.ά.), καθώς και κοινωνικές ταινίες σε δικό του σενάριο (Νόμος 4000, Το ανθρωπάκι, Ίλιγγος, Μαριχουάνα στοπ! κ.ά.). Στο έργο του περιλαμβάνονται και μουσικές ταινίες δύο περιόδων: όταν κυριαρχούσε το ελαφρό τραγούδι (Κάτι να καίει, Κορίτσια για φίλημα) και αργότερα, όταν το μπουζούκι άρχισε να επιβάλλεται στις ορχήστρες (Οι θαλασσιές οι χάντρες, Γοργόνες και μάγκες).
Παράλληλα, ο Γιάννης Δαλιανίδης σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία και στη δημόσια τηλεόραση. Το 1974 γράφει και σκηνοθετεί το θρυλικό «Λούνα Παρκ» για το ΕΙΡΤ, μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της δεκαετίας του 1970, που ολοκληρώθηκε το 1981. Τη δεκαετία του 1980 μεγάλη απήχηση είχαν και τα σίριαλ «Τα Καθημερινά» (ΕΡΤ-1, 1983) και «Τα λιονταράκια του κυρ Ηλία» (ΕΡΤ-1, 1985). Παράλληλα, η σειρά «Το Ρετιρέ», που έγραψε και σκηνοθέτησε το 1990 για το Mega, παραμένει αγαπητή έως σήμερα.
Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει το επεισόδιο της «Cine Nostalgia», αφιερωμένο στον Γιάννη Δαλιανίδη, παραγωγής 2006.
CINE NOSTALGIA
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗΣ
Σε αυτό το επεισόδιο της εκπομπής ''Cine Nostalgia'' η Μαρία Μπαλοδήμου συναντά τον σκηνοθέτη και σεναριογράφο Γιάννη Δαλιανίδη και επιχειρεί μαζί του μια αναδρομή στη ζωή και την καριέρα του. Αρχικά, μιλά για τις σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τη Ζωή Λάσκαρη, καθώς και για τους άλλους συνεργάτες του. Έπειτα, ξεκινά τη διήγησή του από τα παιδικά του χρόνια και τη συμμετοχή του στο παιδικό θέατρο στη Θεσσαλονίκη. Θυμάται τη μεγάλη του αγάπη για το θέατρο, τον κινηματογράφο και τα θερινά σινεμά της πλατείας Αριστοτέλους, όπου πήγαινε όταν ήταν παιδί. Ακόμη, περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της Κατοχής, την εποχή που εργάστηκε ως χορευτής στη Βιέννη και, αργότερα, σε κέντρα διασκέδασης στη Θεσσαλονίκη.
Στη συνέχεια, ο Γιάννης Δαλιανίδης ανακαλεί την περίοδο που εργάστηκε ως χορευτής στο μουσικό θέατρο στην Αθήνα και το πώς ξεκίνησε να ασχολείται με τη συγγραφή σεναρίων και τη σκηνοθεσία. Γίνεται λόγος για την πρώτη ταινία της οποίας έγραψε το σενάριο, «Το τρελοκόριτσο» (1958) με τη Τζένη Καρέζη, καθώς και για τη «Μουσίτσα» (1958) με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, που ήταν η πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε. Ακόμη, περιγράφει πώς δημιουργούσε κοστούμια, όπως την εμφάνιση της Μάρθας Καραγιάννη με τα φτερά στην ταινία «Οι κληρονόμοι» (1964).
Επιπλέον, ο Γιάννης Δαλιανίδης μιλά για τη γνωριμία του με τη Ζωή Λάσκαρη, την ιδιαίτερη αγάπη που της έχει και το πώς της έδωσε το επίθετο «Λάσκαρη» για να ξεχωρίζει από την πρώτη της ξαδέλφη, την τραγουδίστρια Ζωή Κουρούκλη. Ακόμη, περιγράφει πώς κατέληξε η Ζωή Λάσκαρη να πρωταγωνιστήσει στην ταινία «Ο κατήφορος» (1961), παρόλο που ο Φιλοποίμην Φίνος ήθελε ως πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Η Ροζίτα Σώκου θυμάται ένα περιστατικό που συνέβη στις Κάννες, όταν ταξίδεψαν με τον Γιάννη Δαλιανίδη και τη Ζωή Λάσκαρη για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου.
Στη συνέχεια, η Μάρθα Καραγιάννη μιλά για την πρώτη της συνεργασία με τον Γιάννη Δαλιανίδη στην ταινία «Ζητείται ψεύτης» (1961) και τον ευχαριστεί για τους κωμικούς ρόλους που της πρότεινε, καθώς τη βοήθησε να μην τυποποιηθεί μόνο σε ρόλους της “ωραίας”. Ο Γιάννης Δαλιανίδης τονίζει πως είναι δημιούργημα της εποχής του και των αναγκών της. Ο Κώστας Βουτσάς αναφέρεται στη συνεργασία και τη φιλία του με τον Γιάννη Δαλιανίδη και επισημαίνει πως, χάρη στον σκηνοθέτη, σημείωσε μεγάλες επιτυχίες στην καριέρα του. Ο Γιάννης Βογιατζής (τραγουδιστής) μιλά, με τη σειρά του, για τον Γιάννη Δαλιανίδη και τη συνεργασία τους.
Παράλληλα, ο Γιάννης Δαλιανίδης εξηγεί πως χρειαζόταν αρκετό χρόνο για να γράψει το σενάριο και να επιλέξει τις τοποθεσίες για τα γυρίσματα των ταινιών του, ενώ διευκρινίζει γιατί γύρισε δύο φορές την ταινία «Ζητείται ψεύτης». Επιπλέον, γίνεται λόγος για μια πρόταση που δέχτηκε από το Χόλυγουντ για να εργαστεί στην αμερικανική τηλεόραση, καθώς και για τους λόγους που δεν προχώρησε η συγκεκριμένη ευκαιρία. Ο Γιάννης Δαλιανίδης αναφέρεται στις ταινίες-σταθμούς της καριέρας του και τονίζει πως στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο υπήρξαν και κακές ταινίες. Η Μαρλέν Καρρέρ, ο Μάκης Κωστίνης και ο Γιάννης Βογιατζής (ηθοποιός) μιλούν, με τη σειρά τους, για τον Γιάννη Δαλιανίδη στο φακό της εκπομπής. Κλείνοντας την συνέντευξη ο Γιάννης Δαλιανίδης τονίζει πως αφοσιώθηκε στο σινεμά.
Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου προβάλλονται τίτλοι κινηματογραφικών ταινιών που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Δαλιανίδης, καθώς και πλάνα από τις εξής ταινίες: «Τρία παιδιά Βολιώτικα» (1957), «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος» (1960), «Το τρελοκόριτσο» (1958), «Η μουσίτσα» (1958), «Οι κληρονόμοι» (1964), «Στεφανία» (1966), «Οι θαλασσιές οι χάντρες» (1967), «Ζητείται ψεύτης» (1961), «Γοργόνες και μάγκες» (1968), «Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Ραντεβού στον αέρα» (1966), «Επαναστάτης ποπολάρος» (1971), «Κάτι να καίει» (1963).
