Ο σημαντικός ηθοποιός Σταύρος Ξενίδης έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα, στις 2 Νοεμβρίου του 2008. Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη στις 8 Μαρτίου 1923, από Μικρασιάτες γονείς, ήρθε με την οικογένειά του ως πρόσφυγας στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στη Νέα Φιλαδέλφεια. Σπούδασε υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Το 1944 έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο και συνδέθηκε με το θέατρο του Κώστα Μουσούρη, με το οποίο συνεργάστηκε και πρωταγωνίστησε για περισσότερο από δύο δεκαετίες (τις δεκαετίες του ’50 και του ’60).
Παράλληλα, ο Σταύρος Ξενίδης διέγραψε σημαντική πορεία και στον ελληνικό κινηματογράφο, καθώς συμμετείχε σε περισσότερες από 70 ταινίες, τόσο του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου όσο και του νεότερου, αφού πρωταγωνίστησε στο εμβληματικό «Ταξίδι του μέλιτος» (1979) του Γιώργου Πανουσόπουλου.
Ακόμη, αξιοσημείωτη ήταν η παρουσία του Σταύρου Ξενίδη και σε σειρές της δημόσιας τηλεόρασης. Ειδικότερα, πρωταγωνίστησε σε θρυλικές σειρές της ΕΡΤ, όπως «Ο Συμβολαιογράφος» (ΕΡΤ, 1979), «Αστροφεγγιά» (ΕΡΤ, 1980), «Τα Λαυρεωτικά» (ΕΡΤ, 1982), «Χαίρε Τάσο Καρατάσο» (ΕΡΤ-2, 1985), «Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα» (ΕΡΤ-2, 1987), καθώς και σε πολλά επεισόδια του «Θεάτρου της Δευτέρας».
Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει το δεύτερο επεισόδιο της θρυλικής σειράς της ΕΡΤ «Αστροφεγγιά» παραγωγής 1980.
ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑ
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 2
Η «Αστροφεγγιά» είναι τηλεοπτική μεταφορά του ομότιτλου, αυτοβιογραφικού διηγήματος του Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου. Η σειρά καταγράφει την κοινωνική τοιχογραφία της Αθήνας του Μεσοπολέμου, μέσα από την ιστορία του Άγγελου Γιαννούζη, (Αντώνης Καφετζόπουλος), ενός φτωχού επαρχιώτη και του πλούσιου συμμαθητή και φίλου του Νίκου Στεργή (Γιώργος Κιμούλης), περιγράφοντας την ενηλικίωση μιας γενιάς ανθρώπων με κοινά όνειρα και διαφορετική καταγωγή, που ανδρώθηκε μεταξύ του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Στο δεύτερο επεισόδιο της «Αστροφεγγιάς», η λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου είναι πια γεγονός. Το τέλος του πολέμου δεν καλυτέρεψε τη ζωή στο σπίτι του Άγγελου Γιαννούζη. Η οικογένειά του μέσα στην οικονομική εξαθλίωση, ζει τον απόλυτο πόνο μετά την απώλεια δύο παιδιών, έχοντας χάσει κάθε ελπίδα. Μοναδική παρηγοριά ο Άγγελος, στον οποίο στηρίζουν όλα τους τα όνειρα. Η γιορτή στο σπίτι του Νίκου Στεργή για την ανακωχή του πολέμου συνεχίζεται, όμως τον Άγγελο κυριεύει η απαισιοδοξία για τη φτώχεια του, για τις επισκέψεις του φιλάνθρωπου κυρίου Παπαδήμα και η ζήλια για το φίλο του Νίκο, που φαίνεται πως έχει την προτίμηση της Δάφνης.
Έτος παραγωγής: 1980
Ημερομηνία πρώτης προβολής επεισοδίου: 07/05/1980
Σκηνοθεσία: Διαγόρας Χρονόπουλος
Ελεύθερη απόδοση-σενάριο: Βαγγέλης Γκούφας
Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου
