Εβδομάδα Αφιερωμένη στoν Manuel Ponce (1882 - 1948)
Ο Manuel Ponce γεννήθηκε στο Fresnillo του Zacatecas στο Μεξικου στις 8 Δεκεμβρίου του 1882. Ήταν το δωδέκατο παιδί του Felipe de Jesús Ponce León και της María de Jesús Cuéllar. Η οικογένεια μετακόμισε στην πόλη Aguascalientes λίγες μόνο εβδομάδες μετά τη γέννησή του και ο Manuel έζησε εκεί μέχρι την ηλικία των 15 ετών.Ο πατέρας του εργαζόταν ως λογιστής σε αργυρορυχείο και η μητέρα του είχε μεγάλη αγάπη για τη μουσική. Θεωρήθηκε παιδί θαύμα γιατί σύμφωνα με τους βιογράφους του στην ηλικία την τεσσάρων ετών - αφού παρακολούθησε κάποιο μάθημα που έκανε η αδερφή του Josefina, που ήταν και η πρώτη του δασκάλα, κάθισε μπροστά στο πιάνο και έπαιξε ένα από τα κομμάτια που είχε μόλις ακούσει.
Θα ξεκινήσει στη συνέχεια επίσημα μαθήματα πιάνου με κάποιους τοπικούς δασκάλους, για να μετακομίσει το 1900 στην Πόλη του Μεξικού για σπουδές στο Εθνικό Ωδείο με δασκάλους τον Vicente Mañas και τον Eduardo Gabrielli στο πιάνο και την αρμονία αντίστοιχα. Ο Gabrielli ήταν αυτός που τον ενθάρρυνε να συνεχίσει τις σπουδές του στην Ευρώπη και προθυμοποιήθηκε να τον συστήσει στον Marco Enrico Bossi, οργανίστα και διευθυντή του Liceo Musicale στη Bologna. Πήγε εκεί το 1904 και σπούδασε για κάποιο διάστημα με τον Cesare Dall'Olio που υπήρξε δάσκαλος του Puccini.
Τον Δεκέμβριο του 1906 - μετά το θάνατο του Dall'Olio, μετακόμισε στην Λειψία για να συνεχίσει τις σπουδές του στο πιάνο με τον Martin Krause και διεύθυνση ορχήστρας με τον Ούγγρο μαέστρο Arthur Nikisch. Θα επιστρέψει στο Μεξικό για να ξαναφύγει (ανήσυχος καθώς ήταν) για το Παρίσι το 1925 για να σπουδάσει με τον Paul Dukas έως το 1933. Τα ταξίδια και οι σπουδές του στην Ευρώπη τον έκαναν κοσμοπολίτη και του διεύρυναν τους μουσικούς του ορίζοντες.
Οι επιρροές αποτυπώνονται στα συνθετικά του έργα, όπως αποτυπώνονται εξίσου και οι επιρροές από τη μουσική της πατρίδας του: Των Ισπανών εποίκων καθώς και των προκολομβιανών φυλών και των Αζτέκων. Υπήρξε ο πρώτος συνθέτης που έδωσε το στίγμα της λόγιας Μεξικανικής μουσικής, για να ακολουθήσουν ο μαθητής του Carlos Chávezκαι ο Silvestre Revueltas.
Με την προτροπή και τη βοήθεια του σπουδαίου κιθαρίστα Andrés Segovia θα συνθέσει πολλά έργα για κιθάρα, αλλά άδικα θεωρείται από τους περισσότερους ως απλά ένας κιθαριστικός συνθέτης, μιας και το υπόλοιπο έργο του (ορχηστρικό, φωνητικό, σολιστικό και μουσικής δωματίου), είναι πραγματικά πολύ ανώτερο. Αυτό κυρίως είναι και το έργο που θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε μέσα από το εβδομαδιαίο μας αφιέρωμα.
Υπήρξε ένας συνθέτης που πέρασε από τον ρομαντισμό και τον ιμπρεσιονισμό στον μοντερνισμό, δείχνοντας εξαιρετική αφοσίωση όλων αυτών των στυλ, αφήνοντας πίσω του ένα αξιοσημείωτο έργο. Πέθανε στις 24 Απριλίου του 1948 στην Πόλη του Μεξικού από ουραιμική δηλητηρίαση που σχετίζεται με νεφρική ανεπάρκεια. Στο αφιέρωμά μας θα απολαύσουμε μερικά από τα σπουδαιότερα έργα του, καθώς και κάποια από τα θαυμάσια τραγούδια του.
